Transitie IBOR advocaat legt uit

Transitie IBOR advocaat legt uit: Wereldwijd vindt er een transitie van IBOR plaats. IBOR staat voor “Interbank Offered Rates” en is de rente zoals onderling door banken bepaald, te denken valt aan EURIBOR en LIBOR. De IBOR gaat gewijzigd worden naar “Risk Free Rates” (RFR).

Wat is IBOR?

Dit betreft dus een rentebenchmark. Het wordt gebruikt voor tal van financiële producten, bijvoorbeeld door professionele partijen, maar ook door het MKB. Dan valt te denken aan hypotheken (EURIBOR vermeerderd met een opslag), of andere leningen, renteswaps en andere derivaten. Ook als u roodstaat, wordt de rente bepaald op basis van IBOR. Een andere naam voor rentebenchmark is rentevoer, basisrente of referentierente. Enkele IBOR: Euribor, Euronia, GPB libor en USD Libor.

Waarom transitie van IBOR?

Iedereen kan zich nog wel de libor-affaire van Rabobank herinneren. Doordat het tarief van IBOR wordt bepaald door de banken onderling, is er een kans op manipulatie. Dat is één van de redenen om dit gaan wijzigen. Een andere reden is dat er tussen banken onderling steeds minder wordt geleend, terwijl de IBOR daarop gebaseerd wordt, hetgeen het lastiger maakt om dergelijke rentes te bepalen.

Problematiek bij wijziging IBOR

Er zitten juridische haken en ogen aan de wijziging. Het is namelijk zo dat veel overeenkomsten gebaseerd op een bepaalde rentebenchmark helemaal niet voorzien in het einde van die rentebenchmark. Als een overeenkomst aangepast zou moeten worden, dan geldt dat dit een wijziging van de overeenkomst is. Dat kan en mag niet zomaar eenzijdig, omdat voor een overeenkomst altijd sprake moet zijn van aanbod en aanvaarding. Het is ook de vraag hoe de wijziging wordt voorgesteld. Mogelijk kan er sprake zijn van dwaling (omdat je als klant (en als bank!) hierover hebt gedwaald, of is de wijziging in strijd met de redelijkheid en billijkheid en/of de zorgplicht.

Fallback bepaling

In de Europe Benchmarkverordening is opgenomen dat banken verplicht zijn om solide schriftelijke plannen op te stellen om te voorzien in mogelijke problemen die zich kunnen voortdoen door de transactie. Als EURIBOR bijvoorbeeld niet meer bestaat, moet er wel een alternatieve rentebenchmark zijn. Er moet dan een fallback bepaling / plan zijn.